معرفی کتاب

عماد الدین حسن بن علی طبری از چهره های مبرز شیعی در نیمه دوم قرن هفتم هجری است و آخرین سالی که از وی خبری در اختیار داریم 701 است. علی القاعده با توجه به سوابق و سن و سالی که داشته نباید پس از آن چندان زنده مانده باشد.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

اصل وی طبری است که به دنبال ناامنی های آن ناحیه به قم آمده و پس از مدتی به دعوت بهاءالدین محمد جوینی حاکم اصفهان راهی این شهر شده است.

بهاءالدین جوینی مردی سختگیر بود و در همزمان به علم و عالم علاقه فراوانی داشت و دانشمندان فراوانی را به اصفهان فرا خواند. وی البته جوانمرگ ش و به سال 678 درگذشت.

در سالهایی که عماد در اصفهان بود چندین کتاب در دفاع از عقاید شیعی نوشت که از آن جمله کامل بهایی است که به نام همین بهاءالدین محمد جوینی نوشته است. مناقب الطاهرین و آثار دیگر وی هم در این دوره یا پس از آن به نگارش درآمد.

عمده آثار او در بیان فضائل اهل بیت و دفاع از عقاید شیعه بوده و در این راه از مآخذ و منابع مختلف استفاده می کند. در عین حال، به دلیل ضعف کلی علم در این دوره، برخی از منابع وی داستانی بوده و در استفاده از آنها باید احتیاط کرد.

تاکنون اغلب کتابهای وی به چاپ رسیده و شرحی مفصل در باره این آثار در مقدمه این کتاب آمده است. وی در استفاده از آثار مختلف و نام بردن از کتابها جدیت داشته و نیمی از مقدمه این کتاب در شرح منابع ومآخذ او در آثار مختلف وی می باشد. این کتاب قریب یک صد عنوان است.

کتاب حاضر از آثار اوست که تاکنون منتشر نشده بوده است. اصل این کتاب را وی به عربی نوشته و دانشمندی از قم در اوائل قرن نهم هجری آن را به فارسی ترجمه کرده است. این مترجم عبدالملک بن اسحاق بن فتحان از خاندان مشهور فتحان است که خاندانی قمی – کاشانی از قرن هفتم تا یازدهم هجری است. بنابرین نثر فارسی کتاب ازقرن نهم هجری بوده وویژگی های همان دوره را هم دارد. تنها نسخه این کتاب در کتابخانه مسجد اعظم قم بود.

کتاب حاوی شماری از فضائل اهل بیت و نقل برخی از روایاتی است که در کتب مخالفان در فضائل دیگران آمده و وی به نقد آنها پرداخته است.

همان گونه که در مقدمه آمده، اهمیت این کتاب یکی هم از آن روی است که از شماری از آثاری که در اصفهان در قرن پنجم و ششم توسط علمای اهل سنت در فضائل اهل بیت (ع) نوشته شده بوده، بهره برده است. این آثار اغلب از میان رفته است.

کتاب عنوان نداشت و این عنوان با اقتباس از عبارتی که در مقدمه کتاب (از مترجم یا مؤلف) بوده انتخاب شده است.