معرفی کتاب

باقر کاظمی (مهذب الدوله) از رجال برجسته وزارت خارجه ای ایران است که از پس از مشروطه (1331 ق) تا دوره مصدق (نیابت نخست وزیری) از رجال مطرح درصحنه سیاست خارجی بود. وی در این دوره طولانی که در بسیاری از کشورهای عربی رفت و آمد داشت، یادداشت های فراوانی از خویش برجای گذاشته که اکنون جلد اول آن منتشر شده است.
چنان که آقای داود کاظمی در مقدمه شرح داده این مجموعه هفت مجلد بوده که بین ورثه تقسیم شده و ایشان تا زمان نوشتن مقدمه توانسته اند پنج جلد آن را به صورت اصل یا کپی به دست آورند. البته امید دارند که باقی مانده آن یعنی ششم و هفتم نیز آماده شود.
این یادداشت ها که به صورت سالانه نوشته شده از سال 1334 ق آغاز شده و در مجلد اول که توسط نشر تاریخ عرضه شده تا سال 1338 را شامل می شود. طبیعی است که سال نخست بیشتر زندگینامه شخصی او و دوره تحصیلاتش می باشد در سال 1334 وارد مدرسه سیاسی شده و در میانه ضمن بیان خاطرات آنچه را هم از تاریخ مشروطه می داند یادداشت می کند.
کاظمی فردی متدین بوده و در تاریخ معاصر کشور ما متهم نشده و این یکی از نقاط مثبت اوست. در همین خاطرات هم اشاراتی به تقیدات دینی خود و این که مثلا رمضان فلان سال حتی یک روزه هم نخورده و ادعیه و تلاوت قرآنش ترک نشده دارد.
در سال 1322 ش که ابوطالب یزدی در مکه کشته شد، گزارشات زیادی توسط کاظمی به دولت ایران رسیده که بسیاری از آنها در وزارت خارجه موجود و جناب آقای حجت الاسلام قاضی عسکر بخشی از آنها را در کتاب شهید مروه منتشر کرده است.
بدون شک خاطرات موجود در کنار دیگر خاطراتی که برخی از مأمورین وزارت خارجه نوشته اند، یکی از منابع بسیار مهم در تاریخ ایران به ویژه روابط خارجی، مسائل جنگ جهانی و مواضع ایران و مسائل دیگر است.
امیدواریم هرچه زودتر بقیه مجلدات نیز به زیور طبع آراسته گردد.