معرفی کتاب

نخستین بار این بحث توسط مرحوم سید شرف الدین مطرح شد که شماری از رجال شیعه در کتب اهل سنت به ویژه صحاح ششگانه حضور دارند و این نشانگر آن است که آنان راویان معتمد و ثقه ای حتی نزد اهل سنت بوده و در جامعه خود به زهد و تقوا و وثاقت شناخته می شدند.
بعد از آن آقای شیخ محمد جعفر طبسی کتابی با عنوان رجال الشیعه فی اسانید السنه در سال 1420 منتشر کرد و ضمن آن به تفصیل به ذکر این موارد پرداخت.
اکنون در همین زمینه کار تازه و متفاوتی صورت گرفته و ضمن آن شرح حال بسیاری از متهمان به تشیع را که در طرق احادیث صحاح ششگانه قرار گرفته اند، ارائه کرده است.
گفتنی است که بسیاری از این افراد از شیعیان کوفی هستند که در نقل روایات معمول در دوایر اهل سنت نقش داشته اند.
این شیعیان غالبا شیعه امامی نیستند اما علاوه بر آن که امام علی (ع) را برتر عثمان یا خلفا می دانند به نقل و روایت فضائل اهل بیت اشتیاق فراوانی دارند.
در قرن سوم، علم رجال سنی شکل گرفت و ضمن آن تلاش شد تا تمامی کسانی که متهم به ارجاء، تشیع، اعتزال بودند از مجموعه احادیث سنی کنار گذاشته شوند.
با این حال حضور تشیع در میان بسیاری از چهره های برجسته حدیثی اهل سنت مانع از آن بود که به طور کامل این تصفیه صورت گیرد. بنابرین نتیجه آن شد که روایات شمار زیادی از چهره های شیعه یا متشیع در کتب اهل سنت وارد شد.
در این زمینه کمترین سهم را بخاری و مسلم دارند که نهایت تلاش را کردند تا روایات این قبیل افراد در کتابهایشان وارد نشود در حالی که دیگران سخت گیری زیادی نداشتند و حتی کسانی مانند نسائی خود متهم به تشیع بود.
در آن زمان حتی دشمنی با معاویه برای اهل حدیث به عنوان تشیع به شمار می آمد. اگر کسی علی را بر عثمان ترجیح می داد شیعی و اگر بر خلفای اول ترجیح می داد رافضی بود. اگر شیعه امامی بود که بیش از این ها مورد انکار و انتقاد قرار می گرفت.
بر اساس این شرح حال ها می توان وضعیت شیعه در عراق را شناخت و با آرای آنان آشنا شد. در واقع این کتاب منبعی برای تاریخ شیعه به شمار می آید.