چاووشي سنتي شيعيان
خلاصه
ارائه شرحی از اشعار چاووشی که رسمی کهن بود و اکنون غالبا نسخ شده، کاری بکر و تازه است:<بیا رویم دلا سوی کربلای حسین<
بپا کنیم در آن غم سرا عزای حسین
معرفی کتاب
مشکل بتوان تصور کرد که یک روحانی پیرمرد با داشتن بیماری های متعدد به ویژه درد پا و کمر که اجازه حرکت را از انسان می گیرد، بتواند در طول چند سال بزرگترین مجموعه را در باره تاریخچه عزاداری سنتی شیعیان در هفت جلد هرکدام در بیش از هفتصد صفحه و بیشتر ارائه کند. بیشتر مطالب آن دست اول و جمع شده از کوچه و خیابان و برخی از مجلدات آن بی شبهه در زمره بهترین منابع عزاداری در روزگار ما برای نسلهای آتی است.امروز دو کتاب دیگر از این بزرگوار به دست آمد. یکی چاووشی سنتی شیعیان برای اعلام رفتن و بازگشتن زوار مشاهد مشرفه و فرارسیدن ماه محرم که در سال 1386 چاپ شده و دیگری «سروده های سنتی» شامل مدایح و مراثی اهل بیت که چاپ اول آن سال 1387 است.
تنها یکی از مجلدات عزاداری سنتی به ارائه تصاویری از فتاوی علمای قدیم و جدید به مبحث عزاداری و دیگر ابعاد آن پرداخته و همراه با تصاویر این مراجع به چاپ رسیده است.
مجلدی دیگر از آن در باره عزاداری در میان هیآت کاشان است که خود داستانی گسترده و شاید در تمام ایران بی نظیر باشد.
ارائه شرحی از اشعار چاووشی که رسمی کهن بود و اکنون غالبا نسخ شده، کاری بکر و تازه است:
بیا رویم دلا سوی کربلا حسین
بپا کنیم در آن غم سرا عزای حسین
یا
بیا بیا به سوی ارض کربلا برویم
کنار تربت سلطان نینوا برویم
در باره امام رضا علیه السلام نیز این چاووشی مرسوم بود:
بیا بیا به سوی حضرت رضا برویم
به سوی مرقد آن حجت خدا برویم.
شعر ختم چاووشی نیز این است:
یا رب نظر لطف عطا کن همه را
داریم دل خسته دوا کن همه را
این جمع که حاضرند از پیر و جوان
زوار شهید کربلا کن هم را
پربازدید ها بیشتر ...
دانشنامه ی هزاره (جلد اول)
زیر نظر شورای علمیدانشنامه یا دایرة المعارف، به کتابی گفته می شود که به ترتیب الفبایی یا موضوعی، درباره ی رشته یا رشته
منابع مشابه بیشتر ...
تاریخ جهان: دیدگاه رادیکالی - مارکسیستی از نئاندرتال ها تا نئولیبرال ها
نیل فالکنردر این کتاب، تاریخ جهان مورد بحث است و ما برای فهم بیشتر جامعۀ امروز و آینده، تاریخ را یک سلاح می دا
موسیقی هزارساله؛ تاریخ جدید سنت های موسیقایی ایران
ان ایی. لوکاساین کتاب، که بازنویسی مهمی از تاریخ موسیقی ایرانی ارائه می دهد، نخستین اثری است که برداشت های موجود
نظری یافت نشد.