معرفی کتاب

به تازگی این کتاب که شرح احوال خاندان احقاقی های اسکویی است به دست آمد. کتاب در سال 85 چاپ شده اما مع الاسف بنده نخستین بار بود که آن را می دیدم.
روان ترین شرح حالی که برای شیخیه خوانده ام همان است که مرحوم محمد باقر نجفی در یک صد و پنجاه صفحه آغاز کتاب بهائیان نوشته است. این را هم می دانیم که شیخیه دو بخش شدند بخشی کرمانی و بخشی تبریزی.
احقاقی ها شاخه شیخیه تبریز هستند که بسیار معتدل تر از شیخی های کرمان بودند و تقریبا تفاوت چندانی با دیگر شیعیان ندارند. با این حال تشکل خود را حفظ کرده و امروزه پایگاه آنان درکویت است.
این کتاب را حاج میرزا عبدالرسول حائری احقاقی فرزند میرزا حسن احقاقی حائری نوشته و ضمن آن که قرار بوده شرح حال خودش را بنویسد داستان پدرانش را نیز نوشته و بدین ترتیب متنی در باره این شاخه از شیخیه در اختیار علاقه مندان به مباحث فرقه شناسی فراهم کرده است.
نخستین جد شناخته شده روحانی این خاندان آخوند ملا سلیم اسکویی است که حوالی سال 1200ق در اسکو اقامت کرده است. فرزند او میرزا محمد باقر اسکویی همان است که علاقه به شیخیه یافت و شارح و مفسر قصائد شیخ احمد احسائی است. فرزندش میرزا موسی و سپس میرزا حسن احقاقی و آنگاه عبدالرسول . در این بین از عموها نیز از جمله میرزا علی احقاقی و عده ای دیگر نیز سخن گفته شده است.
شرحی از اوضاع اسکو و سپس زندگی ملاسلیم و آنگاه فصل مشبعی در باره میرزا محمد باقر و آثار وی در ادامه آمده است.
در جای جای کتاب تصاویری از اشخاص، نمونه خطوط و صفحات نخست آثارچاپی آنها نیز درج شده است.
قسمت اعظم کتاب پیش از شرح حال خود وی شرح حال میرزا حسن احقاقی است که به قلم نورالدین شاهرودی و بخش هایی به قلم خود ایشان نوشته شده و عنوان امام مصلح را دارد. در یک جا که عکس میرزا حسن و میرزا عبدالرسول هست عکس جوانی هم دیده می شود که میرزا عبدالله نام دارد و فرزند شیخ عبدالرسول است و افزوده شده: که در خلق و خو و سخن گفتن به جد بزرگوارش امام مصلح شباهت دارد.
فصل هفتم کتاب از صفحه 443 تا پایان کتاب شرح حال خود مؤلف یعنی میرزا عبدالرسول احقاقی است. کتاب در 560 صفحه چاپ شده است.