نظریه توطئه و فقر روش شناسی در تاریخ نگاری معاصر ایران
خلاصه
مبلغان مفهوم « نظریه توطئه »، به همان خاستگاهی تعلق دارند که زمانی در کوران جنگ سرد با بلوک کمونیسم، مفاهیمی را می ساختند و عملکرد امروز ایشان دقیقا تداوم همان سنت دیروز است.معرفی کتاب
این سخن که « در تبیین پدیده های اجتماعی نباید تنها به دنبال نقش توطئه گران بود بلکه باید به زمینه های و علل متعدد تکوین آن پدیده نیز توجه کرد » پذیرفتنی است. ولی این سخن که « همه تقصیرها را نباید به گردن توطئه گران انداخت...ما نیز مقصریم» نادرست است چرا که چنین رویکردی به پژوهش تاریخی از بیخ و بن خطاست. بنابراین مفهوم « تئوری توطئه » چیزی بیش از یک برچسب نیست و بیشتر کاربرد ژونالیستی دارد تا علمی. به عبارت دیگر نوعی حربه تبلیغاتی است برای بستن دهان کسانی که به پژوهش در لایه های پنهان سیاست و تاریخ علاقمندند؛ یعنی به عرصه ای که از آن با عنوان فراسیاست یاد می شود. این مفهوم فاقد هرگونه تعریف و ارزش علمی است و دامنه کاربرد آن روشن نیست و لاجرم کسی را که در این زمینه قلم می زند به سطحی نگری و تناقضات جدی وادار می کند. البته این امر به « تئوری توطئه » محدود نیست بلکه در مورد برخی دیگر از مفاهیم نظری در عرصه اندیشه سیاسی نیز صادق است.
نظریه پردازان و مبلغان مفهوم « نظریه توطئه »، به همان بستر و خاستگاهی تعلق دارند که زمانی، در کوران جنگ سرد با اتحاد شوروی و بلوک کمونیسم، مفاهیمی چون « توتالیتاریانیسم » را می ساختند و عملکرد امروز ایشان دقیقا تداوم همان سنت دیروز است.
در ایران انتشار مفهوم « توهم توطئه »، با هدف استفاده از آن به عنوان ابزار تبلیغاتی - جدلی برای تخطئه تحقیقات و نگرش های ضد استعماری، به صورت شبه آکادمیک در سال 1369 از سوی یرواند آبراهامیان، نویسنده ایرانی - ارمنی مقیم آمریکا، و سپس احمد اشرف، نویسنده ایرانی مقیم آمریکا، آغاز شد.
فهرست مطالب مشتمل بر: نظریه توطئه و فقر روش شناسی، همچنین گفت و گو با عبدالله شهبازی است.
پربازدید ها بیشتر ...
دانشنامه ی هزاره (جلد اول)
زیر نظر شورای علمیدانشنامه یا دایرة المعارف، به کتابی گفته می شود که به ترتیب الفبایی یا موضوعی، درباره ی رشته یا رشته
نظری یافت نشد.