معرفی کتاب

خدای رحمت کند مرحوم احمد احمدی بیرجندی را که طرحی برای تاریخ شعر در حوزه معصومین داشت و به عنوان شعر فاطمی و رضوی و برخی دیگر چاپ کرد. شاعران از عهد صفوی به این طرف، تقریبا و غالبا اشعاری در باره تمامی معصومین می سرودند. از قرنها پیش از آن اشعاری ویژه پیامبر، امام علی، و به طور کلی اهل بیت سروده می شد. برخی از شاعران مانند شیخ حسن کاشی تقریبا تمامی اشعارش در باره امام علی و اهل بیت بود. این روزها هم محققان و متتبعان زیادی در گردآوری اشعار کهن در حوزه تشیع هستند. در زمینه شعر عاشورایی نیز تاکنون چندین اثر منتشر شده که همه گرامی است.
اکنون مجموعه ای از اشعار سروده شده در فارسی در باره رسول خدا (ص) انتشار می‌یابد، آن هم در حجمی بیش از 1100 صفحه از شاعری قمی با نام محمدعلی مجاهدی با تخلص پروانه که هم شعر می سراید و هم تاریخ شعر می داند و می‌نویسد.
بخش یکم کتاب در باره تطور شعر آئینی است که تا حوالی صفحه 50 ادامه یافته است.
بخش دوم: کند و کاوی در قلمرو شعر نبوی که شامل تعریف شعر نبوی و اشعار پراکنده موجود تا قرن چهارم هجری است.
بخش سوم: سده پنجم، بخش چهارم، سده ششم، بخش پنجم تا دوازدهم از سده هفتم تا سده چهاردهم.و فصل سیزدهم: شعر نبوی پس از پیروزی انقلاب اسلامی که از شاعران معاصر است.
نویسنده پیش از آن که شعر شاعری را بیاورد شرحی کوتاه از زندگی او به دست داده و سپس بهترین قصیده او را در این زمینه به انتخاب خودش آورده است.
وقت ارائه شعر نیز تلاش می کند با پی نوشت هایی برخی از لغات دشوار مشکل و یا قرائت های مختلف را نشان دهد.
همان طور که می دانیم بسیاری از پژوهشگران ادب فارسی، سرآمد شعر نبوی را شعر عبدالرزاق اصفهانی (م 588) می دانند که از سنگین ترین و پرمعناترین آنهاست:
ای از بر سدره، شاه راهت / وی قبه عرش، تکیه گاهت
ای طاق نهم رواق بالا / بشکسته ز گوشه کلاهت
هم عقل دویده در رکابت / هم شرع خزیده در پناهت
ای چرخ کبود ژنده دلقی / در گردن پیر خانقاهت
مه، طاسک گردن سمندت / شب، طره پرچم سیاهت
جبریل، مقیم آستانت / افلاک، حریم بارگاهت
چرخ ار چه رفیع، خاک پایت / عقل ارچه بزرگ، طفل راهت
خورده ست خدا ز روی تعظیم / سوگند به روی همچو ماهت
ایزد که رقیب جان، خرد کرد / نام تو، ردیف نام خود کرد
باید به آقای مجاهدی دست مریزاد گفت که این اثر نفیس را برای عامه و خاصه مردم فراهم آورده است.